Wschodnia część wyspy Teneryfe

Candelaria

Miasteczko, 18 km na południe od Santa Cruz de Tenerife, jest religijną stolicą nie tylko Teneryfy, ale całego archipelagu. W tutejszej bazylice jest przechowywana figurka Matki Boskiej z Candelarii, która jest uważana za patronkę Wysp Kanaryjskich.

Wznosząca przy głównym placu miasteczka Basilica de Nuestra Seńora de Candelaria z 1959 r. jest już trzecią, jaka powstała w tym miejscu -pierwsza świątynia została zniszczona przez pożar, a druga przez powódź, która zabrała także oryginalną figurkę Virgen de Candelaria znalezioną w 1392 r.

Na lewo od bazyliki ustawiono dziewięć potężnych posągów królów Guanczów, którzy władali dziewięcioma królestwami, na jakie była podzielona Teneryfa przed konkwistą.

Ich sylwetki na tle morza robią naprawdę duże wrażenie. Idąc dalej wzdłuż brzegu, dochodzi się do kaplicy San Blas. Kamienna kapliczka jest wybudowana w Cueva de Achibinico, gdzie aż do czasu złożenia cudownej figurki mieszkali pasterze. Kaplica zachowała pierwotny klimat – jedyną ozdobą kamiennego wnętrza jest odlana z brązu reprodukcja Matki Boskiej z Candelarii. Tuż za kaplicą leży Cueva de los Camellos, którą najpierw zamieszkiwali pasterze, a później przybywający na wielbłądach (camello) pielgrzymi.

Matka Boska z Candelarii

Virgen de Candelaria (candela – świeczka, od świeczki, którą trzyma w dłoni Madonna), zwana też Czarną Madonną, jest uważana za patronkę Wysp Kanaryjskich. Według wierzeń posąg znalazło dwóch pasterzy, wypasających kozy w pobliżu plaży przy ujściu wąwozu Chinguaro. Zauważywszy sylwetkę kobiety z dzieckiem na ręku, na migi usiłowali jej pokazać, aby oddaliła się z terenu należącego do króla Acayamo. Ponieważ mimo ich wysiłków kobieta nie odchodziła, jeden z pasterzy postanowił rzucić w jej stronę kamieniem, jednak za każdym razem, kiedy podnosił rękę, ta opadała. Gdy pasterze zorientowali się, że mają do czynienia z ponadnaturalnym zjawiskiem, postanowili powiadomić króla o zadziwiającym odkryciu. Zaintrygowany Acayamo udał się z poddanymi na plażę i nakazał im przenieść posąg do groty Achbinico. Dopiero po 40 latach, od jednego z nawróconych na chrześcijaństwo pasterzy, poddani króla Acayamo dowiedzieli się, że cudowny posąg przedstawia Matkę Boską. Od tego momentu pasterze nazywali posąg Chaxiraxis, czyli „Matka podtrzymująca świat”.
Virgen de Candelaria pozostawała w jaskini do 1826 r., kiedy morze, które uprzednio podarowało mieszkańcom Teneryfy cudowny posąg, postanowiło zabrać go z powrotem.