Wschodnia część wyspy El Hierro

San Andres i okolice

Na wysokości 1500 m n.p.m., pośrodku spowitej mgłą mesety Nisadafe ulokowała się niewielka miejscowość San Andres, najwyżej położona na El Hierro. Można tu znaleźć kilka ciekawych domów nawiązujących stylem do mudejar i architektury portugalskiej (wskazują na to ich charakterystycznie kratowane okna gilotynowe oraz wypukłe dachówki utrzymane w stylu arabskim) oraz Iglesia de San Andres z XVII w. W okolicy San Andres można wynająć bardzo przyjemne casas rurales, np. Casa de Cecilio y Maria, Casa Tesón I i Casa Tesóti II, Casa Sanjora, Casa El Valle i Casa El Llanito. Powodzeniem cieszy się restauracja Casa Coyo, gdzie można zjeść tanie i dobre domowe positki (godna polecenia ciecierzyca z wieprzowiną, garbanzas eon cochino). Dwa inne lokale to Mesón Cristino oraz La Igualdad, gdzie podają wyśmienite mięso z grilla. Do San Andres dojeżdżają busy z Valverde.

La Albarrada

Dobrze oznakowana droga prowadzi z San Andres do wioski La Albarrada. Osada, a raczej jej miny, to pamiątka po jednym z pierwszych grodów, jakie założono na wyspie. Warto tu przyjechać, aby zobaczyć pozostałości starożytnych domów z kamienia.

Isora

Niewielkie miasteczko przycupnęło na krawędzi pasma El Risco de los Herreńos, na wysokości 800 m n.p.m. Na końcu wioski Mirador de Isora. Z zawieszonego niejako nad zatoką punktu widokowego roztacza się urzekająca panorama na wschodnie wybrzeże wyspy – Las Playas, emblematyczną formację skalną Roque de la Bonanza oraz na najlepszy hotel El Hierro – Parador Nacional de Turismo. Tu również rozpoczyna się malowniczy szlak -miejscami wąska i dosyć stroma ścieżka prowadzi aż do samego wybrzeża – do Las Playas. Do Isory kilka razy dziennie dojeżdża autobus z Valverde, który zatrzymuje się także przy Mirador de Isora. W wiosce jest bar, restauracja oraz casas rurales: La Casa de Anita, CasaAbuela Estebana oraz Casa Elba.

Najpiękniejsze trasy: San Andres-Pozo de las Calcosas

Szlak wiodący z San Andres przez pastwiska interioru aż do wybrzeża pozwala poznać wschodnią i środkową część wyspy, która momentami przypomina wilgotne i zamglone tropikalne lasy. Dodatkową atrakcją tego szlaku jest możliwość zobaczenia świętego drzewa Bimbaczów – Garoe. Szlak na odcinku San Andres-Pozo de las Calcosas nie jest trudny (na przejście 9 km należy przeznaczyć jakieś 3 godziny), jednak pokonanie go w odwrotną stronę może być dość męczące.

Mirador de Jinama i Mirador de Izique

Mirador de Jinama to jeden z piękniejszych punktów widokowych na wyspie. Z wysokości 1230 m. n.p.m. roztacza się zachwycająca panorama El Golfo. Nieopodal stoi urocza kapliczka Ermita Yirgen de la Caridad. Warto się także wybrać do Mirador de Izique nieco na północ, skąd również doskonale widać El Golfo, z tym że z nieco innej perspektywy.

Las Montańetas

Nieco na zachód od Mirador de Izique, na zboczach doliny przysiadła niewielka osada Las Montańetas. Uważana za jedną z najstarszych na wyspie, przez długi czas była niemal opuszczona – jak mówią miejscowi, „mieszkało tam więcej kóz niż ludzi”. Teraz dawni mieszkańcy powoli wracają, odnawiają zrujnowane domy, które wynajmują potem turystom pragnącym wypocząć w spokoju i blisko natury. Ciekawe propozycje to Casa Rural Espinel oraz Casa Tomas.

Mirador de la Pena

Zawieszony nad stromym zboczem Mirador de la Pena to jedno z najbardziej atrakcyjnych miejsc na wyspie. Zaprojektowany przez słynnego artystę z Lanzarote Cesara Manrique mirador słada się z kilku

tarasów widokowych oraz przeszklonej restauracji, skąd roztacza się zachwycający dech w piersiach widok na dolinę El Golfo oraz na Roques de Salmor. Jak i w przypadku innych projektów Manrique’a, jest tu dużo zieleni oraz wiele nawiązań do tradycyjnej wyspiarskiej architektury.

Wejście na spowite zielenią tarasy widokowe oraz same widoki są darmowe, warto jednak się skusić na posiłek we wspomnianej restauracji, ponieważ jest ona uważana za jedną z najlepszych na wyspie. Zupa jajeczna (caldo de huevo de El Hierro), słodkie gofio z serem i sosami mojos (gofio dulce eon queso y variación de mojos), smażona jagnięcina (cabritofrito al estilo herreńo) czy flan figowy (flan de higos) to dania, których trzeba spróbować.

Najpiękniejsze trasy: Mirador de Isora-Las Playas

Zaczynający się przy Mirador de Isora szlak jest stromy (z ponad 1000 m n.p.m. schodzi się na wysokość ok. 200 m n.p.m.) i miejscami bardzo wąski, jednak widoki na zatokę Las Playas, jakie roztaczają się praktycznie przez cały czas wędrówki, wynagradzają wysiłek, który trzeba włożyć w zejście. Czterokilometrowy odcinek Mirador de Isora-Las Playas pokonuje się w 2 godziny, a na drogę powrotną trzeba zarezerwować około 3 godzin. Chętni mogą wrócić szlakiem PR EH 3 przez El Pinar.