Pomimo faktu, że większość ludzi przyjeżdża na Teneryfę aby się cieszyć słońcem, plażami i życiem nocnym na wyspie można znaleźć o wiele więcej atrakcji. W środkowej części wznosi się wulkan El Teide z otaczającą go księzycową scenerią parku narodowego Parque Nacional de las Cañadas del Teide. Jest to wymarzone miejsce na niezapomniane wycieczki piesze. Wybierać można pośród wielu tras trekingowych. Od północy i zachodu czeka nas wędrówka pośród zalesionych wzgórz i głębokich dolin. Na mniej uczęszczanych trasach nie spotyka się prawie w ogóle turystów i ma się wrażenie, że człowiek znalazł się na zupełnie innej wyspie mając w pamięci zgiełk ośrodków wczasowych na wybrzeżu. Od południa trasy prowadzą przez jałowe wzgórza porośnięte wytrzymałymi na suszę roślinami. Którąkolwiek trasę wybierzemy, Teide pozostaje głównym wyzwaniem, choć jest relatywnie łatwe do zdobycia jeśli nie mamy problemów z chorobą wysokościową.
Najważniejsze informacje dotyczące El Teide:
– Jest to najwyższy szczyt na Wyspach Kanaryjskich i w całej Hiszpanii
– Sceneria wulkaniczna jest absolutnie niezwykła, kolorowa i dramatyczna.
– Choć najprawdopodobniej będzie słonecznie podczas zdobywania szczytu, niższe obszary będą często zasnute chmurami.
– Dobrze widoczna ścieżka prowadzi na sam szczyt, może ona jednak okazać się śliska podczas zchodzenia.
– Szczyt znajduje się na krawędzi nieczynnego wulkanu i jest zakwalifikowany jako bezpieczny.
– Aby pokonać ostatnie 200m od kolejki kablowej do szczytu niezbędne jest uzyskanie pozwolenia (możliwe “on line” lecz w ostatnim okresie trzeba się było o nie starać z dwutygodniowym wyprzedzeniem). Jest ono ważne tylko na jeden określony dzień aby ograniczyć liczbę turystów odwiedzających szczyt.
– Cały obszar jest Parkiem Narodowym i nie wolno zbaczać w wytyczonych ścieżek pieszych.
– Choć możliwe jest bez większych problemów wejście i zejście w ciągu jednego dnia mogą pojawić się objawy choroby wysokościowej takie jak szybkie męczenie się, zawroty głowy czy ściskanie w żołądku i w takim wypadku najlepiej zrezygnować i zejść niżej.
– Należy zabrać ze sobą spory zapas wody gdyż obecnie można ją zdobyć tylko w jednym miejscu przy trasie.
– Jest to duża wysokość i musimy liczyć się z jednej strony z niskimi temperaturami i silnym wiatrem a z drugiej z mocno operującym na tej szerokości słońcem i możliwością poparzeń w przypadku braku zabezpieczeń.
– Możliwe jest wjechanie prawie na sam szczyt kolejką linową i podziwianie cudownej panoramy ze ścieżki poniżej szczytu bez większego wysiłku.
