La Orotava
Leżąca w żyznej dolinie La Orotava to miejsce, które po prostu trzeba odwiedzić. Doskonale zachowane kolonialne miasto o stromych, brukowanych uliczkach słynie nie tylko z pięknych zabytków, ale także z dywanów z kolorowej lawy i kwiatów, jakie układa się na ulicach i placach starówki z okazji Bożego Ciała. Chociaż liczne firmy oferują wycieczki autobusowe, do miasteczka warto przyjechać samemu i z zapasem czasu -to miejsce ma do zaoferowania o wiele więcej niż tylko pokazywaną podczas wycieczek Casa de los Balcones.
Większość turystów przyjeżdżających do La Orotavy w ramach zorganizowanych wycieczek autobusowych odwiedza wyłącznie tradycyjną rezydencję Casa de los Balcones, a przecież w miasteczku naprawdę można (i warto) zobaczyć o wiele więcej. Zwiedzanie najlepiej zacząć od wizyty w biurze informacji turystycznej, przy którym zaczyna się wytyczona przez władze miasta trasa. Pierwszym przystankiem na trasie jest zadrzewiona Plaza de la Constitución. Z zamykającego ją od północy tarasu widokowego przepięknie widać panoramę miasteczka. Przy placu wyrasta trój nawowy barokowy kościół San Agustin oraz siedziba dawnego zakonu augustynów, obecnie dom kultury. Kilka domów dalej, schowany za pięknym tarasowym ogrodem wznosi się XX-wieczny Liceo de Taoro. Budynek, siedziba prywatnego stowarzyszenia kulturalnego, jest otwarty dla publiczności. Warto wejść do pałacowej kawiarenki na herbatę lub kawę podawaną na tarasie z pięknym widokiem, a przy okazji zobaczyć prezentowane wewnątrz czasowe wystawy.
Idąc w górę ulicy Escultor Esteves, przechodzi się obok Plaza General Franco, gdzie wznosi się neoklasycystyczny ratusz. Obsadzony kwiatami plac jest zaledwie zapowiedzią pięknego ogrodu botanicznego, Hijuela del Botanico, ulokowanego tuż za ratuszem. Ogród, w którym rośnie aż 3 tys. różnych gatunków roślin tropikalnych i podzwrotnikowych, nazwano „córeczką botanika”, ponieważ jest oddziałem większego ogrodu botanicznego z Puerto de la Cruz. Ulica Hermano Apolinar prowadzi do Plaża de San Francisco, gdzie wznoszą się XVII-wieczny kościół i zakon. Niestety, ani świątynia, ani dawny klasztor Franciszkanów, który przekształcono w szpital psychiatryczny pod wezwaniem Świętej Trójcy (Hospital de la Santisima Trinidad), nie są udostępnione zwiedzającym. Warto się jednak udać w tę stronę, ponieważ z rzadko odwiedzanego przez turystów tarasu tuż za otwartą główną bramą klasztoru rozciąga się jeden z najpiękniejszych widoków na zieloną dolinę La Orotavy.
W mieście zachowało się wiele wspaniałych kolonialnych kamienic -część z nich można zobaczyć, ponieważ zaadaptowano je na muzea, hotele lub lokale gastronomiczne. Jednym z udostępnionych budynków jest pięknie odrestaurowana XVII-wieczna Casa de los Balcones – najsłynniejszy zabytek La Orotavy. Dom, a właściwie dwa domy, słyną z doskonale zachowanych tradycyjnych drewnianych balkonów, które można podziwiać z wewnętrznego patio. Część posesji przeznaczono na wystawę i sklep z rękodziełem, w którym obsługują ubrane w tradycyjne regionalne stroje ekspedientki. Tuż obok jest Museo de las Alfombras (Muzeum Dywanów), w którym można się trochę więcej dowiedzieć o historii lokalnej tradycji tworzenia ulicznych dywanów z kolorowego wulkanicznego piasku i płatków kwiatów. Po drugiej stronie ulicy wznosi się podobna w stylu Casa del Turista, a nieco niżej po lewej stronie Molino La Maquina, w którym można kupić wyrabiane na miejscu gofio.
Kierując się calle de San Francisco w dół, dochodzi do Plaża Casańas, przy której wznosi się XVIII-wieczny kościół Nuestra Seńora de la Concepción, uważany za jedną z najpiękniejszych barokowych świątyń na całym archipelagu. Na zakończenie wizyty warto przespacerować się wzdłuż jednej z najładniejszych ulic – calle Tomas de Zerolo, gdzie stoi wiele pięknych XVII i XVIII-wiecznych rezydencji. Na końcu ulicy wyrasta kościół Santo Domingo.
W przylegającym do niego budynku dawnego klasztoru urządzono Museo de Artesama Iberoamericana
(Muzeum Rękodzieła Iberoamerykańskiego). Wewnątrz w pięciu salach wystawiono przedmioty pochodzące z różnych krajów Ameryki Południowej, takie jak instrumenty muzyczne, ceramika, materiały itd.