Północna część wyspy Lanzarote

Ermita de las Nieves

Niedaleko najwyższego punktu Lanzarote wyrasta otoczona białym murem Ermita de las Nieves. Według historyków wcześniejsza budowla istniała w tym miejscu już w 1427 r. Budynek, który można obecnie oglądać, pochodzi z XVII stulecia i był wielokrotnie przebudowywany. Z urwiska, obok którego wzniesiono kaplicę, roztaczają się zachwycające widoki na leżącą kilkaset metrów niżej 6-kilometrową Playa de Famara. Przed kaplicą zaczyna się piękny szlak wędrowny prowadzący aż do Ye.

Do Ermita de las Nieves można bez problemu dotrzeć autem – jadąc od strony Teguise, tuż przed Mirador de Harfa należy skręcić w lewo, w oznakowaną asfaltową drogę, która po pewnym czasie zmienia się w utwardzony ziemny trakt prowadzący wzdłuż urwiska aż pod samą bramę kaplicy.

Teguise

W liczącym ok. 16 tys. mieszkańców Teguise, pierwszym mieście założonym na Wyspach Kanaryjskich, naprawdę jest co zwiedzać. W dodatku w labiryncie białych uliczek na turystów czekają liczne sklepy z rękodziełem i urokliwe knajpki.

Miasto założył w 1418 r. Maciot de Bethencourt, syn zdobywcy Wysp Kanaryjskich, Juana Bethencourta, który po tym, jak podbił mieszkające na tych terenach plemię Guanczów, ożenił się z córką wodza o wdzięcznym imieniu Teguise. Praktycznie od momentu założenia aż do 1852 r. Teguise pełniło funkcję stolicy Lanzarote, o czym do dziś świadczą zabytki, o które trudno w Arrecife. Nietypowe położenie wewnątrz wyspy (na pozostałych wyspach stolice zakładano zazwyczaj na wybrzeżu) miało ponoć chronić miasto i jej mieszkańców przez atakami korsarzy. Mimo dobrych chęci Teguise kilkakrotnie było plądrowane przez piratów – na pamiątkę tych wydarzeń jedna z ulic miasteczka nazywa się Calle de la Sangre („krwawa ulica”).

Zwiedzanie można zacząć od wizyty w XVI-wiecznym kościele Nuestra Seńora de Guadelupe. Na zewnątrz kościoła trój nawowej świątyni zwraca uwagę masywna czarno-czerwona wieża. W środku warto się przyjrzeć ołtarzowi z białego gipsu. Historia świątyni jest naznaczona pożarami – najpierw kilkakrotnie podpalali ją piraci, a w 1909 r. zajęła się ogniem od niezgaszonych przez ministrantów świec. Po zachodniej stronie kościoła biegnie niewielka calle La Sangre, która prowadzi do zaskakująco nowoczesnego i przestronnego placu targowego.

Podłużny biały budynek naprzeciw kościoła to Palacio Spinola. Wybudowany pod koniec XVIII w. pałac był siedzibą gubernatora Lanzarote, a obecnie pełni funkcję reprezentacyjnej siedziby prezydenta kanaryjskiego rządu. Odnowiono go w 1974 r. (prace nadzorował Cesar Manrique).

Z przykościelnego placu c/Reyes Católicos prowadzi do placu San Francisco, przy którym wznosi się kościół Nuestra Seńora de Miraflores, popularnie nazywany kościołem św. Franciszka. XVIII-wieczną świątynię, jedyną pozostałość po franciszkańskim zakonie, przekształcono w Museo de Arte Sacro (Muzeum Sztuki Sakralnej). Kilkaset metrów poniżej, na końcu calle Gran Canaria stoi dawny dominikański klasztor Santo Domingo, w którym obecnie są organizowane wystawy malarstwa i sztuki współczesnej.

Mercadillo de Teguise

Co niedziela między 9.00-14.00 starówka Teguise zamienia się w kolorowy targ, na którym można kupić niemal wszystko, poczynając od rękodzieła i tradycyjnych przysmaków z Lanzarote, przez wyroby z pozostałych wysp archipelagu, aż po pamiątki z Afryki i Peru. To najpopularniejsza impreza tego typu na wyspie (turyści są dowożeni specjalnymi autobusami), dlatego osoby, które nie lubią tłoku i gwaru, w tym dniu raczej powinny zrezygnować z wizyty w Teguise. Pozostali jednak powinni się wybrać, tym bardziej, że na targu swoje wyroby sprzedają także artyści ludowi i przy odrobinie cierpliwości z kiczowatych pamiątek można wyłowić naprawdę piękne rękodzieło. Często są również organizowane występy grup folklorystycznych oraz pokazy lucha canaria.