Praktycznie każde miasto, miasteczko i wioska obchodzi swoje święto, które zazwyczaj jest związane z dniem świętego patrona danej miejscowości lub ważnym dla niej wydarzeniem. Praktycznie każde religijne święto kończy się wspólną zabawą na ulicach, najchętniej do białego rana. Popularne są także mercadillos (targi) i romerias (pielgrzymki przypominające wesołe procesje).
Najważniejsze święta i fiesty na Wyspach Kanaryjskich
5 I: Cabalgata de los Reyes (Trzech Króli) Ulicami miast i miasteczek przechodzi parada, której główną atrakcją są Trzej Królowie rozdający zebranym słodycze.
II: karnawał W tygodniu poprzedzającym Środę Popielcową na ulicach większości kanaryjskich miast odbywa się całodobowa fiesta.
2 II: Virgen de Candelaria (Matki Boskiej Gromnicznej) Święto patronki Wysp Kanaryjskich obchodzone na Teneryfie w mieście Candelaria. Święto obchodzi się także 15 sierpnia.
III lub IV: Semana Santa (Wielki Tydzień) Religijne procesje przechodzą ulicami miast. Najwięcej uczestników przyciągają obchody w Santa Cruz de Tenerife.
V lub VI: Corpus Cristi (Boże Ciało) Na ulice miast wychodzą religijne procesje. W Orotavie na Teneryfie z kilku ton wulkanicznego piasku i płatków kwiatów usypuje się piękne uliczne dywany.
23-24 VI: San juan (Noc Świętojańska)
Na plażach całego archipelagu płoną ogniska, przy których świętuje się aż do rana.
Pierwsza połowa VII: Bajada de la Virgen de los Reyes (Perygrynacja Matki Boskiej od Trzech Króli) Najważniejsze święto na El Hierro, w czasie którego Matka Boska jest przenoszona w uroczystej procesji z jednego krańca wyspy na drugi. Święto obchodzi się raz na cztery lata (2009, 2013, 2017).
21-30 VII: Bajada de la Virgen de las Nieves (Perygrynacja Matki Boskiej Śnieżnej) Święto ku czci patronki La Palmy zaczyna się od przyniesienia Matki Boskiej z sanktuarium do stolicy. Po części oficjalnej na ulicach miasta rozpoczyna się szalona zabawa. Święto jest obchodzone raz na pięć lat (2010, 2015, 2020).
24 XII: Nochebuena (Wigilia) Po uroczystej kolacji w gronie rodzinnym większość osób umawia się na mieście z przyjaciółmi i znajomymi.
31 XII: Nochevieja (sylwester) Tradycyjnie w domu zostaje się do północy. Dopiero po uroczystej kolacji i zjedzeniu 12 przynoszących szczęście winogron (po jednym na każde uderzenie zegara) wychodzi się do klubów, a przede wszystkim na ulice.
Tradycyjne sporty
W ciągu ostatnich lat prawdziwy renesans przechodzą tradycyjne kanaryjskie sporty, uprawiane najprawdopodobniej jeszcze przez Guanczów. Zawody i pokazy są zazwyczaj urządzane z okazji świąt religijnych.
Do najpopularniejszych sportów należą India canaria, czyli odmiana zapasów, w której bosi zawodnicy za pomocą różnych chwytów starają się obalić przeciwnika. Do zwycięstwa w walce wystarczy, aby przeciwnik dotknął piaszczystej areny jakąkolwiek częścią ciała inną niż stopa. Ten sposób walki był wykorzystywany przez Guanczów jako sposób na bezkrwawe rozwiązywanie konfliktów między plemionami – co ciekawe, według zapisków zdumionych kronikarzy zwycięzca zawsze wyciągał rękę do pokonanego, aby pomóc mu wstać i odprowadzić go na miejsce.
W ostatnich latach lucha canaria stała się sportem niezwykle popularnym – wiele miast ma swoje drużyny, które startują w regularnych rozgrywkach.
Inne popularne sporty to juego de pało (walka na kije), salto de pastor (skoki przez przeszkody przy użyciu drewnianej tyczki), levantamiento del arado (podnoszenie pługu), levantamiento de la piedra (podnoszenie kamieni) oraz arrastre degarndo (zaganianie bydła).
Karnawał
Trzytygodniowy karnawał na Wyspach Kanaryjskich to czas absolutnie wyjątkowy i wyczekiwany przez cały rok. Punkt kulminacyjny karnawału to tydzień przez Środą Popielcową, ale zabawa tak naprawdę zaczyna się trzy tygodnie wcześniej, a przygotowania do niej trwają caty rok.
Najbardziej znany jest karnawał z Santa Cruz de Tenerife i Las Palmas de Gran Canaria – obchody w tych dwu miastach rozmachem przewyższają ponoć tylko karnawał w Rio de Janeiro. W czasie karnawału ulice większości miast i miasteczek zapełniają korowody tancerzy i przebierańców. Obchody są podzielone na dwie części. W czasie oficjalnej odbywają się parady, koncerty, wybory królowej karnawału i drag queen. Ważnym elementem są występy grup tanecznych (comparsas) i satyrycznych (murgas), które śpiewają rymowane kuplety krytykujące polityków. Część nieoficjalna to po prostu szalona zabawa na ulicach miasta, w której uczestniczą tysiące osób przebranych za kosmitów, zakonnice, księży, seksowne pielęgniarki i wampiry. Tradycyjnie kobiety przebierają się za mężczyzn, a mężczyźni udają kobiety – w czasie karnawału wszystko jest dozwolone. Od kilku lat w Santa Cruz i Las Palmas jest ogłaszany oficjalny motyw karnawału, np. piraci, postaci z horrorów. Karnawał kończy się tzw. pogrzebem sardynki (entierro de la sardina) -kartonowa ryba, której towarzyszy orszak zawodzących płaczek, zostaje spalona, a wraz z nią puszcza się z dymem karnawał.
Karnawał dla Kanaryjczyków to coś więcej niż tylko beztroska zabawa zaprawiona alkoholem i odrobiną erotyki. Obchodzone praktycznie od XVI w. święto nabrało szczególnego znaczenia za czasów dyktatury Franco, który próbował obchodów karnawału zabronić. Udało się to wszędzie poza Kadyksem, Las Palamas de Gran Canaria i Sanata Cruz de Tenerife – ich mieszkańcy przemianowali karnawał na Święto Zimy i dalej wychodzili na ulice, a pod osłoną karnawałowych przebrań mogli bezkarnie krytykować rządzących. Karnawał wrócił na ulice hiszpańskich miast po śmierci dyktatora i stał się radosnym symbolem wolności słowa i obyczajów.